Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

«Μνημόσυνα, ἐλεημοσύναι καί λειτουργίαι, μεγάλην ὠφέλειαν προξενοῦν είς τούς κεκοιμημένους».Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης



Ἀπὸ τὸ βιβλίο
Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου:

«Συναξαριστὴς τοῦ ἐνιαυτοῦ»

Ἐκδόσεις «Δόμος», Ἀθῆναι 2005

 

Τὸ Σάββατον πρὸ τῆς Ἀπόκρεω
Μνήμην ἐπιτελοῦμεν πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος κεκοιμημένων εὐσεβῶν πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν.

 

Ἀμνημόνησον πταισμάτων νεκροῖς, Λόγε,
Τὰ χρηστὰ νεκρὰ σπλάγχνα Σου μὴ δεικνύων.

 

.       Τὸ Σάββατον αὐτό, ποὺ προηγεῖται τῆς Κυριακῆς τῆς Δευτέρας Παρουσίας, οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν, νὰ ἐπιτελῶμεν μνήμην ὅλων τῶν ἀπ’ αἰώνων εὐσεβῶς τελευτησάντων ἀνθρώπων, ἀπὸ φιλανθρωπίαν εἰς τοῦτο κινούμενοι. Ἐπειδὴ γὰρ ἀνάμεσα εἰς τόσων λογιῶν θανάτους, ποὺ συμβαίνουν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἴσως πολλοὶ πένητες καὶ ἄποροι, δὲν ἠξιώθησαν τῶν ἐκκλησιαστικῶν ψαλμωδιῶν καὶ μνημοσύνων, διὰ τοῦτο οἱ θεῖοι Πατέρες διέταξαν, νὰ κάμνη ἡ Ὀρθόδοξος Καθολικὴ Ἐκκλησία μνημόσυνα κοινὰ διὰ ὅλους, διὰ νὰ περιλαμβάνωνται μέσα εἰς τὰ κοινὰ καὶ ὅσοι κατὰ μέρος δὲν ἔτυχον τῶν συνήθων μνημοσύνων, ἀπὸ κάποιαν ἀφορμήν. Ταύτην δὲ τὴν περὶ τῶν μνημοσύνων διάταξιν, ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Ἀποστόλους ἔλαβον οἱ Πατέρες, κατὰ παράδοσιν, διδάσκοντες ὅτι τὰ ὑπὲρ τῶν κεκοιμημένων γινόμενα, μεγάλην εἰς αὐτοὺς προξενοῦν ὠφέλειαν.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 19-2-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. η΄ 8 - 13 & θ΄ 1 - 2

η΄ 8 - 13 & θ΄ 1 - 2



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. ΚΕ΄ 31 - 46

ΚΕ΄ 31 - 46

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἐπιστολὴ πρὸς Βούλγαρον Ἡγεμόνα. Φώτιος ὁ Μέγας

….. Ἔτσι προσκυνοῦμε τὸν Τίμιο Σταυρό, στὸν ὁποῖο ἁπλώθηκε τὸ δεσποτικὸ σῶμα καὶ ἀνέβλυσε τὸ καθαρτικὸ γιὰ τὸν κόσμο αἷμα, καὶ ἡ φύσις τοῦ ξύλου, ἀφοῦ ἐποτίσθηκε ἀπὸ τὰ ἐκεῖ ρεύματα, ἐβλάστησε ἀντὶ τοῦ θανάτου τὴν ἀγέραστη ζωή. Ἔτσι προσκυνοῦμε τὸν τύπο τοῦ σταυροῦ, διὰ τοῦ ὁποίου ἀποδιώκονται τὰ στίφη τῶν δαιμόνων καὶ θεραπεύονται ποικίλα πάθη, καθὼς ἡ χάρις καὶ δύναμις, ποὺ ἐνεργήθηκε μιὰ φορὰ πρωτοτύπως, προχωρεῖ καὶ ἕως τὰ ἀντίτυπα μὲ τὴν ἴδια ἐνέργεια. Ἑπομένως, καθιερώνοντας τὸ καθένα ἀπὸ αὐτὰ παρομοίως μὲ τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν προσκύνηση, δηλαδὴ τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τὸν ἲδιο τὸν σταυρό, ἀλλὰ καὶ τὸ ἀντίτυπο τοῦ σταυροῦ, δὲν περικλείομε καὶ δὲν περιορίζομε σ' αὐτὰ τὴν τιμὴ καὶ τὸ σέβας, ἀλλὰ τὰ ἀποδίδομε σ' Αὐτόν, ποὺ ἀπὸ ἄφθονη φιλανθρωπία ἐνανθρώπησε καὶ ὑπέστη ἑκουσίως ὑπὲρ ἠμῶν ἐπονείδιστο θάνατο.

Ἡ ὠφέλεια ἀπό τα μνημόσυνα (Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ)


Μ’ αυτό το έργο του ο μεγάλος άγιος και θεολόγος του 8ου αιώνα συνοψίζει τη διδασκαλία της Εκκλησία μας για τα μνημόσυνα και, χρησιμοποιώντας πλήθος πατερικών μαρτυριών, απαντά σε πολλά ερωτήματα, που σχετίζονται με την ιστορική προέλευση, τη σημασία και τη σκοπιμότητά τους.

Πρόλογος
Σύμφωνα με ομόφωνη αγιοπατερική μαρτυρία την οποία επιβεβαιώνει αδιάκοπη εκκλησιαστική παράδοση αιώνων, οι ειδικές ευχές για τους νεκρούς θεσπίστηκαν από τους αγίους αποστόλους (1). H θέσπιση αυτή έχει δύο βασικά δογματικά  θεμέλια: α) την έννοια της Εκκλησίας ως κοινωνίας αγίων, που αποτελείται όχι μόνο από τους ζωντανούς αλλά και τους «κεκοιμημένους» χριστιανούς και β) την πίστη στη μεταθανάτια ζωή, την ανάσταση και την τελική κρίση.
Επιπλέoν, η διδασκαλία και η διαχρονική πράξη της Εκκλησίας, μας προτρέπουν να εκδηλώνουμε  τη μέριμνα μας για την ανάπαυση μιας ψυχής όχι μόνο με προσευχές, αλλά και με έργα αγάπης. Έτσι, οι Αποστολικές Διαταγές παραγγέλνουν να προσφέρονται στους φτωχούς ορισμένα από τα υπάρχοντα του νεκρού στη μνήμη του.  Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ερμηνεύοντας το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, συμβουλεύει να κάνουμε τέτοιες αγαθοεργίες, «ώστε, αν μεν ο νεκρός είναι αμαρτωλός, ν’ απαλλαγεί από τις αμαρτίες του· και αν είναι δίκαιος, να λάβει μεγαλύτερο μισθό και ανταπόδοση».

Ἡ μαγεία

«Η ΜΑΓΕΙΑ»
Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Ἀπό τό βιβλίο «ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»
ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ

Πρόλογος
Διαστάσεις κοινωνικῆς ἐπιδημίας παίρνει στίς μέρες μας ἡ ἐνασχόληση τοῦ ἀνθρώπου μέ τή μαγεία καί τά παρακλάδια της. Ἡ πίστη στίς ἀνθρώπινες καρδιές τρεμοσβήνει καί ὁ τεχνικός πολιτισμός ἀποδεικνύεται ἀνίκανος νά λύσει τά καυτά προβλήματα τῆς ζωῆς. Ἔτσι ὁ αὐτονομημένος ἄνθρωπος, αὐτός πού ζεῖ μακριά ἀπό τό Χριστό καί τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἀναζητεῖ τό ὑποκατάστατο τῆς πίστεως στή μαγεία καί τόν ἀποκρυφισμό.
Συχνά – πυκνά βλέπουν τό φῶς τῆς δημοσιότητος γεγονότα συγκλονιστικά καί ἱστορίες φρικιαστικές, μέ πρωταγωνιστές μάγους καί σατανιστές, ἐξορκίστριες καί πνευματιστές, ὁραματίστριες καί ὑπνωτιστές, μέντιουμ, ἀστρολόγους, ψυχοερευνητές κι ἕνα σωρό τσαρλατάνους καί ἀγύρτες.
Τά μέσα πού χρησιμοποιοῦν εἶναι μαγικά ξόρκια καί φυλαχτά, δαιμονικές ἐπικλήσεις, σατανιστικές τελετουργίες μέ ζωοθυσίες καί ἀνθρωποθυσίες...
Τραγικές εἶναι οἱ συνέπειες στή ζωή ἐκείνων, πού τυλίγονται στά δίχτυα τῆς ποικιλόμορφης μαγείας. Ἐνῶ ξεκινοῦν οἱ δυστυχεῖς μέ τήν ἐλπίδα νά τούς λυθοῦν σοβαρά προβλήματα, καταλήγουν σέ σύγχυση καί ἀδιέξοδο, σέ μαρασμό καί κατάθλιψη, σέ ψυχοσωματική καί οἰκονομική ἐξουθένωση...

Θά ἐπιλέξουμε τόν πολιτισμό τῶν Εὐρωπαῖων ἤ τόν Θεό;




Άνθρωπε, υπερηφανεύεσαι και κομπάζεις χωρίς λόγο. Καμαρώνει κανείς για κάτι που του ανήκει και όχι για το δανεικό. Καυχιέσαι, λοιπόν, αλλά για ποιό λόγο; Δεν έχεις τίποτε δικό σου. Κάθε τι που νομίζεις πως είναι δικό σου, στην πραγματικότητα είναι δανεικό και πρέπει να το επιστρέψεις στον δανειστή σου.
Καμαρώνεις για την εξωτερική σου ομορφιά; Πήγαινε στο νεκροταφείο, έξω από την πόλη, να δεις που είναι πεταμένη η εξωτερική ομορφιά. Καμαρώνεις για τα ωραία σου μάτια και για τα ωραία σου χείλη; Ποιος ξέρει άραγε πόσες φορές καθάρισες τη λάσπη από τα παπούτσια σου βαριεστημένα και μονότονα χωρίς να σκεφτείς ότι αυτή ή λάσπη είναι τα μάτια και τα χείλη ανθρώπων που διάβηκαν τον δρόμο που εσύ περπατάς;

Καυχιέσαι για τα πλούτη σου; Σκέψου, για να αποκτήσεις αυτά τα πλούτη τι έπραξες; Σκέψου, πώς θα σου είναι άχρηστα αυτά τα πλούτη σαν πεθάνεις. Καμαρώνεις για τα κοσμήματα σου; 

Περὶ λογισμῶν καὶ ἀγανάκτησης.Γέρων Πορφύριος

Ὅλοι γνωρίζουμε τὸν πόλεμο τῶν λογισμῶν, τὸν ὁποῖο μᾶς κάμνει ὁ διάβολος. Προσωπικὰ γνωρίζω καὶ ἀπὸ τὴν ἐμπειρία μου ὡς πνευματικοῦ πατρός, ποὺ μὲ ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ γίνω, πόσο πολλοὶ ἄνθρωποι μπερδεύονται σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο καὶ βασανίζονται πραγματικά.
Ὅταν, λοιπόν, κάποια φορὰ ρωτήσαμε γιὰ τὸ πρόβλημα αὐτὸ τὸν Γέροντα Πορφύριο, μᾶς εἶπε: “Ἐσεῖς προχωρᾶτε στὸ δρόμο σας. Ὁ διάβολος ἔρχεται μὲ τοὺς λογισμοὺς καὶ σᾶς τραβᾶ ἀπὸ τὸ μανίκι, γιὰ νὰ σᾶς ἀποπροσανατολίσει. Ἐσεῖς νὰ μὴ γυρίζετε νὰ πιάνετε κουβέντα μαζί του ἢ ν’ ἀντιδικεῖτε μαζί του. Ἐσεῖς νὰ προχωρᾶτε στὸ δρόμο σας. Αὐτὸς θὰ σᾶς τραβᾶ ἀπὸ τὸ μανίκι, ἀλλὰ ἐσεῖς νὰ προχωρᾶτε στὸ δρόμο σας καὶ κάπου θὰ βαρεθεῖ καὶ θὰ σᾶς ἀφήσει”.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ἐκεί που ὁ Χριστός εἶναι περισσότερο ἀπών, ἐκεῖ περισσεύει τό χυδαῖο καί τό βάρβαρο...



22. Στην εποχή μας πάλι, όλες οι αιρετικές εκκλησίες οικοδόμησαν αμυντικά τείχη γύρω από το Ευαγγέλιο χρησιμοποιώντας τις επιστημονικές θεωρίες και υιοθετώντας πολλές από αυτές ως κάτι αυθεντικό. Μολονότι οι μεγαλύτεροι επιστήμονες του καιρού μας σταμάτησαν να θεωρούν και τη θετική ακόμα γνώση –για να μη μιλήσουμε για τις θεωρίες- ως κάτι το αυθεντικό. 
23. Όπως οι στρατιώτες του Πιλάτου ενέδυσαν με φτηνή πορφύρα τον Κύριο Ιησού και ο Ηρώδης με λευκό ένδυμα, έτσι και οι θεολόγοι των αιρετικών περιέβαλαν τον Σωτήρα με το φτηνό ένδυμα της ειδωλολατρικής φιλοσοφίας και της ψευδοεπιστήμης, για να τον ενδύσουν  δήθεν και να τον στολίσουν πιο όμορφα! Μα και στις δύο περιπτώσεις ο Χριστός είναι το ίδιο ονειδιζόμενος και ταπεινούμενος.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: "Ὁμιλία εἰς τήν Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω"

 
1. Την περασμένη Κυριακή η Εκκλησία εμνημόνευε την απερίγραπτη φιλανθρωπία του Θεού προς εμάς που παρουσιάζεται με την παραβολή του σεσωσμένου ασώτου. Την σημερινή Κυριακή διδάσκει περί της μελλούσης φρικωδεστάτης κρίσεως του Θεού, χρησιμοποιώντας μια καλή τάξι και ακολουθώντας τις προφητικές φωνές· διότι, λέγει, «θα σου ψάλω, Κύριε, έλεος και κρίσι», και «μια φορά ελάλησε ο Θεός και άκουσα τα δυο αυτά, ότι το κράτος είναι του Θεού και ιδικό σου, Κύριε, το έλεος, διότι εσύ θ' αποδώσης στον καθένα κατά τα έργα του».
2. Το έλεος λοιπόν και η μακροθυμία προηγείται της θείας κρίσεως. Πραγματικά ο Θεός, έχοντας και περιέχοντας κατ' εξοχήν όλες τις αρετές, και όντας συγχρόνως δίκαιος και ελεήμων, επειδή το έλεος δεν συμβαδίζει με την κρίσι, σύμφωνα με το γραμμένο, «να μη ευσπλαγχνισθής πτωχό κατά την κρίσι», ευλόγως ο Θεός κατένειμε το καθένα στον καιρό του· τον παρόντα καιρό τον ώρισε για την μακροθυμία, τον μέλλοντα για την ανταπόδοσι.

Στήν ἐξομολόγηση καί μετά τήν ἐξομολόγηση

  Δεῖτε ἐπίσης:  

Πρίν τήν ἐξομολόγηση Α' Μέρος

 

Τό μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως Β΄ καί Γ΄μέρος

Β΄ Στήν ἐξομολόγηση.

Ἀφοῦ ὁ πιστός προετοιμαστεῖ γιά τήν ἐξομολόγησή του μέ τόν τρόπο πού εἴπαμε, μερικές μέρες ἐνωρίτερα, καλό εἶναι νά ἀπομακρυνθεῖ καί ἀπό τίς πολλές συναναστροφές. Ἄς παραμένει μέ προσευχή καί ἐσωτερική καρδιακή κατάνυξη προσμένοντας τήν ἱερή ὥρα τῆς ὁμολογίας τῶν ἁμαρτιῶν του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἔχοντας ὡς μάρτυρα τῆς μετανοίας του τόν Πνευματικό του Πατέρα. «Ἡ ταπεινή ὁμολογία τῶν ἁμαρτιῶν μας εἶναι πολύ εὐάρεστη στόν Κύριο. Ἄν ὁ Ἀδάμ, μετά την παρακοή καί τήν πτώση του, παραδεχόταν μετανοημένος τό σφάλμα του, θά ἔβρισκε συγχώρηση ἀπό τόν Πανάγαθο Θεό. Ἀκόμα καί ὁ Κάιν, πού ἔκανε ἕναν τόσο ἀποτρόπαιο φόνο, μποροῦσε νά μετανοήσει καί νά συγχωρηθεῖ. Ἔτσι ἔκανε ὁ βασιλιάς Δαβίδ. Μολονότι ἔπεσε σέ δύο θανάσιμα ἁμαρτήματα, σέ φόνο καί μοιχεία, συγχωρήθηκε, ἐπειδή μετανόησε εἰλικρινά: «Ἐξομολογήθηκα τήν ἁμαρτία μου στόν Κύριο καί δέν συγκάλυψα τήν ἀνομία μου· εἶπα: “Θά ὁμολογήσω τήν ἀνομία μου στόν Κύριο, κατηγορώντας τόν ἑαυτό μου”‘ κι Ἐσύ ἀμέσως συγχώρησες τήν ἀσέβεια τῆς καρδίας μου». (Ψαλμ. 31:5)»1.
Ἕνα σπουδαῖο θέμα εἶναι ἡ εὕρεση τοῦ σωστοῦ Πνευματικοῦ Πατρός

18 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Λέοντος πάπα Ρώμης, τῶν Ἅγιων Λέοντος καὶ Παρηγορίου Μαρτύρων, Ἀγαπητοῦ Ὁμολογητοῦ, τῶν Ἁγίων Ἀγρίππα, Βικτωρίνου, Δωροθέου καὶ Θεοδούλου Μαρτύρων, Πιουλίου Μάρτυρα, τῶν Ἁγίων Λουκῖου, Σιλβανοῦ, Ρουτουλίου, Κλασσικοῦ, Σεκουνδίνου, Φρουκτουλίου καὶ Μαξίμου Μαρτύρων, Κοσμᾶ Ὁσίου, Νικολάου Πατριάρχου.


O Ἅγιος Λέων

Ὁ Ἅγιος Λέων γεννήθηκε στὴ Ρώμη περὶ τὰ τέλη τοῦ 4ου αἰῶνος μ.Χ. καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τῶν βασιλέων Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας (450-457 μ.Χ.). Διετέλεσε διάκονος τῶν Ἐπισκόπων Ρώμης Καλλίστου καὶ Σίξτου (432-440 μ.Χ.) καὶ ἐξαιτίας τῆς πολλῆς ἀρετῆς, τῆς συνέσεως καὶ τῆς καθαρότητας τοῦ βίου του χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ρώμης στὶς 29 Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 440 μ.Χ.
Κατὰ τὴν Δ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ποὺ συνῆλθε στὴ Χαλκηδόνα, τὸ ἔτος 451 μ.Χ., προσέφερε μεγάλη ὑπηρεσία στὴν ὀρθόδοξη ἀλήθεια διὰ τῆς ἐνεργοῦ καὶ φωτισμένης συμβολῆς του.
Ἀπέστειλε σὲ αὐτὴν τέσσερις ἀντιπροσώπους του, ἡ δὲ ἐπιστολὴ τὴν ὁποία ἀπηύθυνε πρὸς τὴ Σύνοδο καθόριζε μὲ ὅλη τὴν ἀκρίβεια καὶ τὸ φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας περὶ τοῦ προσώπου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὶς δυὸ φύσεις τοῦ Κυρίου, τὴ θεία καὶ τὴν ἀνθρώπινη.
Ὁ Ἅγιος Λέων κοιμήθηκε σὲ βαθὺ γῆρας στὶς 10 Νοεμβρίου 460 μ.Χ. μὲ εἰρήνη καὶ ἡ Σύναξή του ἐτελεῖτο στὴ Μεγάλη Ἐκκλησία.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible