Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 01-02-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. η΄ 14 - 22  

η΄ 14 - 22



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Θ΄ 9 - 13

Θ΄ 9 - 13



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

The Kingdom of God awaits those who have patiently endured.St. Seraphim of Sarov


 αποκαθήλωση_Положение во Гроб_Jesus Christ Crucifixion_Byzantine-Orthodox-Icon__st.-nikita.-serbia-061

St. Seraphim of Sarov

One should always endure all things with gratitude, for God’s sake.

We should always and foremost humble ourselves, following the teaching of St. Isaac of Syria: “Humble yourself and you will behold the glory of God.”

Therefore let us love humility, and we shall behold the glory of God. His glory is imparted to us in proportion as we become humble.

If there were no light all things would be dark. Similarly, without humility there is nothing in man but darkness.

Κυριακῆ Ις' Λουκᾶ (Τελώνου & Φαρισαίου): Ἑρμηνεία τοῦ Εὐαγγελίου (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Λουκ. ιη' 10-14)

- Γιατί ο Ιησούς μίλησε για το θέμα της υπερηφάνειας με παραβολή και όχι με κάποιο διδακτικό Του λόγο;
- Ποιά είναι τα είδη της προσευχής;
- Ποιές αμαρτίες διέπραξε ο Φαρισαίος προσευχόμενος;
- Είναι ενάρετος κάποιος όταν μόνον απέχει από το κακό;

“Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;”-Ἀρχ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος

Αποστολικό ανάγνωσμα
Κυριακής Τελώνου και Φαρισαίου
(Ρωμ. η' 28-39)

Έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή τού πιστού που φαίνεται να θλίβεται υπερβολικά, να στενοχωρείται και να δοκιμάζεται η πίστις του. Οι αιτίες τής καταστάσεως αυτής είναι τόσο εσωτερικές, όσο και εξωτερικές. Ο δε εχθρός τού Θεού και του ανθρώπου ο “αντίδικος ημών διάβολος” προσπαθεί να εκμεταλλευθεί αυτές τις περιστάσεις ώστε να χτυπήσει και να κλονίσει την πίστη τού Χριστού στις καρδιές των πιστών.
Γι' αυτές ακριβώς τις περιστάσεις, ο Απόστολος των εθνών θα γράψει ότι δεν πρέπει να τα χάνουμε και να υποχωρούμε στον αγώνα μας, αφού το Άγιον Πνεύμα είναι βοηθός στις αδυναμίες των τέκνων τού Θεού. Άλλωστε, δια της αποδοχής τής Ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως, γίναμε κλητοί. Και θα μας τονίσει : “οίδαμε δε ότι τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν, τοις κατά πρόθεσιν κλητοίς ούσιν” (Ρωμ. Η' 28). Δηλ. σε κείνους που αγαπούν τον Θεό, τα πάντα συνεργούν για το καλό τους. Αλλά για να συμβαίνει αυτό, προαπαιτείται η αγνή προαίρεσις και το ναι τού ανθρώπου στην κλήση τού Θεού.

Τό Τριώδιο καί ἡ παραβολή τοῦ Τελώνη καί τοῦ Φαρισαίου_(mp3)

Π. Σάββας 2012-02-04_ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

 Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-02-2012 (Συνάξεις παιδιῶν  στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Ἐκοιμήθη ὁ γέροντας Στέφανος τῆς Συνοδείας τῶν Δανιηλαίων

Έγινε προ ολίγου γνωστή η αγγελία της κοιμήσεως του γέροντος Στεφάνου της αδελφότητος των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια του Αγ. Όρους.
Ο μακαριστός γέρων καταγόταν από το Παλαιοχώρι της περιοχής του Παγγαίου.
Σε νεαρή ηλικία, το 1947, αναχώρησε για τον ασκητικό βίο στην Αθωνική Πολιτεία μαζί με τον κατά σάρκα αδελφό του Γρηγόριο και τους συντοπίτες του Δανιήλ και Ακάκιο, εντασσόμενοι στο Ι. Κελλίον των Δανιηλαίων μοναχών.
 Εκεί ακολούθησε τα διακονήματα της αγιογραφίας και της βυζαντινής μουσικής τέχνης, που καλλιεργούσε η Συνοδεία, στα οποία μάλιστα διακρίθηκε. Υπενθυμίζεται ότι ειδικά η άσκηση στη βυζαντινή μελωδία θεμελιώθηκε από τον ξακουστό γέροντα του Κελλίου Δανιήλ, ο οποίος ήταν ακόλουθος της μελωδικής Σμυρναΐικης Σχολής. Ο μακαριστός πατήρ ήταν γνωστός για το πράο και νηφάλιο του χαρακτήρα του.

Ἡ μοναχή Βαρσανουφία καί τό δισάκι μέ τά χιλιάδες ὀνόματα!

 Στο μοναστήρι της Όπτινα ζούσε μια μοναχή σχεδόν ενενήντα ετών.Το όνομά της ήταν Βαρσανουφία και περιπλανιόνταν με ένα ραβδί στο χέρι από το ένα μοναστήρι στο άλλο.
Όλη της η περιουσία ήταν δυο δισάκια τα οποία κουβαλούσε μαζί της.Στο ένα δισάκι είχε κάποια ξεροκόμματα ψωμί ενώ τα υπόλοιπα ήταν χαρτιά μνημόνευσης η πλειοψηφία των οποίων ήταν παλιά και φαγωμένα.
Η προσκυνήτρια ερχόνταν στην Όπτινα συνήθως το βράδυ και χτυπούσε με το ραβδί στο παράθυρο:«Αφήστε με να διανυκτερεύσω»!
 Άλλοι την άφηναν και άλλοι όχι,γνωρίζοντας την συνήθεια της μοναχής να μην κοιμάται το βράδυ,προσευχόμενη γονατιστή όλη νύχτα.Δεν θα ήταν τίποτα εαν μόνο αυτή δεν κοιμόνταν,κατά τα μεσάνυχτα όμως ξύπναγε όσους κοιμόνταν:«Γιατί κοιμάσαι υπναρά;Σκέψου την Τελική Κρίση και σήκω να προσευχηθείς!»

Π. Θεόδωρος Ζήσης-Παιδεία καί ἀγωγή τῶν νέων κατά τούς Τρεῖς Ἱεράρχες

Ομιλία π. Θεοδώρου Ζήση στην Αίθουσα Μητροπόλεως Σερρών (31/01/2010)

Κυρίες και κύριοι, στα πλαίσια της εορτής των Αγίων Μεγάλων Τριών Ιεραρχών και Οικουμενικών Διδασκάλων, των προστατών της παιδείας και των γραμμάτων, η τοπική μας Εκκλησία διοργανώνει τη σημερινή εκδήλωση με ομιλητή τον αιδεσιμολογιώτατο πρωτοπρεσβύτερο π. Θεόδωρο Ζήση, ο οποίος θα μιλήσει με θέμα «Παιδεία και αγωγή των νέων κατά τους Τρεις Ιεράρχες». Ο π. Θεόδωρος Ζήσης είναι ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ., στο οποίο δίδαξε στην έδρα της Πατρολογίας. Είναι, πιστεύω, πολύ γνωστός στους περισσοτέρους από εμάς, από τις συχνές παρουσίες του εδώ στην πόλη μας, από τις ομιλίες και διαλέξεις του, αλλά και από το πλούσιο συγγραφικό του έργο. Εκφράζουμε τις θερμές μας ευχαριστίες, πάτερ Θεόδωρε, για την ανταπόκριση στο κάλεσμα αυτό της Ιεράς Μητροπόλεώς μας και παρακαλώ να έρθετε να αναπτύξετε το θέμα σας.
***
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Σερρών, ποιμενάρχα της ιστορικής Μητροπόλεως των Σερρών, σεβαστοί πατέρες, κυρίες και κύριοι, τα τελευταία χρόνια στις εορτές των Αγίων Τριών Μεγάλων Ιεραρχών, Οικουμενικών Διδασκάλων και προστατών της Παιδείας μας, συνειδητά προβληματιζόμαστε όλοι και ανησυχούμε για την πορεία, στην οποία βρίσκεται η Παιδεία διεθνώς, αλλά ιδιαίτερα στην χώρα μας, η οποία έχει χιλιετιών παράδοση παιδείας και προσφοράς πολιτιστικής.

Ἕνας ἀφανής Ἅγιος Ἱερέας (Ἀληθινή Ἱστορία)

Γράμματα πολλά δεν έμαθε, με δυσκολίες τελείωσε το σχολαρχείο της εποχής εκείνης, βαδίζοντας καθημερινώς δύο και πλέον ώρες -για την πλησιέστερη κωμόπολη, ο Ευθύμιος. «Από μικρός αγαπούσε την Εκκλησία βοηθώντας σαν παπαδάκι τον ευλαβή πάππου του στην ψαλτική.
Έτσι έμαθε την τάξη της Εκκλησίας και συγχρόνως να ψάλλει. Κι όταν έφυγε για την άλλη ζωή ο παππούς, έμεινε μοναδικός ψάλτης της Εκκλησίας ο Ευθύμιος. Έτσι τον συνάντησε σε μία περιοδεία του ο Επίσκοπος της περιοχής.
«Πρίμος πλεον ο Ευθύμιος, καλός οικογενειάρχης με τρία παιδιά έως τότε, και επειδή ο ιερεύς του χωρίου λόγω γήρατος και ασθένειας απεχώρησε, οι χωρικοί ζητούν ιερέα από τον Επίσκοπο.

Σχόλιο σέ θλιβερό ἐπισκοπικό οἰκουμενιστικό ὀλίσθημα (Γραφεῖο ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί παραθρησκειῶν Ἱ. Μ. Πειραιῶς)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 29η Ιανουαρίου 2015.
ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΘΛΙΒΕΡΟ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΟΛΙΣΘΗΜΑ
    Με θλίψη και ανησυχία διαπιστώνουμε, ότι η παναίρεση του Οικουμενισμού, όχι μόνον δεν περιστέλλεται, αλλά αντιθέτως εξαπλούται και μάλιστα με καλπάζοντες ρυθμούς όλο και περισσότερο μέσα στον χώρο της Εκκλησίας.Το δηλητήριο της αιρέσεως, όπως και άλλοτε έχουμε σημειώσει, έχει δυστυχώς κατωρθώσει να διαποτίσει και διαβρώσει Ορθόδοξες συνειδήσεις, όχι τυχαίων πιστών, αλλά πολλών ιεραρχών μας, μιας πλειάδος ιεραρχών της ελλαδικής Εκκλησίας, εκείνων δηλαδή των οποίων βασική αποστολή είναι η καταπολέμηση της αιρέσεως. Όλο και περισσότεροι ιεράρχες μας εμφανίζονται πρόθυμοι να σύρουν το οικουμενιστικό άρμα του ολέθρου.

 Τούτο δε είναι επόμενο να συμβαίνει, αφού η διοικούσα Εκκλησία δεν φαίνεται πρόθυμη, να καταδικάσει συνοδικά την αίρεση και στη συνέχεια να αποδώσει ευθύνες για λόγους και πράξεις ιεραρχών μας, που ισοδυναμούν ουσιαστικά με προδοσία της πίστεως, αλλά αντιθέτως παραμένει απαθής, αδιάφορη και άφωνη. Όταν όμως δεν εφαρμόζονται οι Ιεροί Κανόνες και οι παραβάτες παραμένουν ατιμώρητοι, τότε είναι επόμενο και οι ίδιοι να αποθρασύνονται σε άλλες μεγαλύτερες παραβάσεις, αλλά επί πλέον να εμφανίζονται και άλλοι νεώτεροι ιεράρχες, πρόθυμοι να μιμηθούν τους παλαιοτέρους, με αποτέλεσμα να οδηγούμεθα σε μια χαώδη κατάσταση.

Μέγας Βασίλειος: Νά κυνηγᾶς τήν ταπεινοφροσύνη σάν νά εἶσαι ἐρωτευμένος μαζί της


Να κυνηγάς την ταπεινοφροσύνη σαν να είσαι ερωτευμένος...
H ψυχή σου εξομοιώνεται με όσα κάνεις, παίρνει τη μορφή και το σχήμα των πράξεών σου.
Η εμφάνισή σου, το ντύσιμο, το βάδισμα και ο τρόπος που κάθεσαι, όπως και το φαγητό σου, το κρεβάτι, το σπίτι και τα έπιπλα του σπιτιού, όλα να είναι απλά. Και τα λόγια και το τραγούδι και η παρέα με το φίλο, κι αυτά να τείνουν στο μέτρο κι όχι στην υπερβολή.
Μην κάνεις επίδειξη με περίτεχνα λόγια, ούτε με κορώνες στο τραγούδι, μην κάνεις διαλέξεις αλαζονικές και βαρυσήμαντες, μα απ' όλα να αφαιρείς την υπερβολή. Να είσαι καλός με το φίλο, μαλακός με τον υφιστάμενο, ανεξίκακος με τους θρασείς, φιλάνθρωπος με τους περιφρονημένους. Να παρηγορείς όσους ταλαιπωρούνται, να επισκέπτεσαι όσους υποφέρουν, να συζητάς με γλυκύτητα, να απαντάς με χαμόγελο, να είσαι προσιτός σε όλους.

Ἕνα ἁπλό περιστατικό , πού φανερώνει γιά μία ἀκόμη φορά τή διάκριση τοῦ Ὁσίου Παϊσίου

ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ, ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΤΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ



Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Σε μια μου επίσκεψη στο Κελλίον της Παναγούδας, έτυχε να βρίσκεται εκεί και άλλος προσκυνητής ο οποίος ρώτησε τον Άγιο Γέροντα, αν πρέπει όταν διαβάζουν το βράδυ με τη σύζυγό του το Απόδειπνο, να διαβάζουν και τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. 
Έχω το λογισμό ότι για να ρωτήσει ο προσκυνητής αυτή την ερώτηση, σημαίνει ότι τον απασχολούσε και πιθανώς να αντιλήφθηκε κάποια δυσκολία από μέρους της συζύγου του.
Ο Όσιος Παΐσιος χωρίς άλλες επεξηγήσεις ή περιστροφές του είπε:

Ἡ ἐκκλησιαστική «οἰκονομία» εἰς τήν τεκνογονίαν εἶναι θανάσιμον ἁμάρτημα


 
Κάποιοι ἰσχυρίζονται, ὅτι εἰς τό θέμα τῆς τεκνογονίας θά πρέπῃ νά ἐφαρμόζεται ἡ ἐκκλησιαστική «οἰκονομία» ἀπό τούς ποιμένας, διότι εἰς τήν ἐποχήν μας εἶναι ἀδύνατον νά ἐφαρμοσθῇ ἡ ἐκκλησιαστική «ἀκρίβεια».
Εἰς τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ὀφείλουν τά πάντα νά ἐναρμονίζωνται μέ τούς Ἱερούς Κανόνας, ὅπως μᾶς τούς παρέδωσαν οἱ Πατέρες, καί ὄχι σύμφωνα μέ νεωτεριστικές-νικολαϊτικές διδασκαλίες καί ἑρμηνεῖες.
Δυστυχῶς, κάποιοι κληρικοί καί ὡρισμένοι λαϊκοί εἶναι ὑπέρ τῆς «οἰκονομίας». Οἱ κληρικοί αὐτοί, ἐνδεχομένως, ἤ δέν ἔχουν μελετήσει σωστά καί ἀπό Ὀρθοδόξου σκοπιᾶς τό ζήτημα τῆς τεκνογονίας, ἤ δέν ἔχουν ἀποβάλει ἀπό τήν καρδιά των τό δέλεαρ καί τό φόβητρον τοῦ κόσμου καί ἔτσι διστάζουν νά ὀρθοτομήσουν.

Ρωσικό νεομαρτυρολόγιο

Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου
Σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Βάρνα της Βουλγαρίας (7-11/9/10) ο πρεσβύτερος Κύριλλος Krasnostekov, εκπρόσωπος της Ρωσικής Εκκλησίας, παρουσίασε μια ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική εισήγηση, ύστερα από έρευνα στα κρατικά αρχεία ως μέλος της επιτροπής αγιοκατατάξεως ρώσων νεομαρτύρων στο αγιολόγιο της εκκλησίας, όπως μας πληροφόρησε ο καθηγητής π. Βασίλειος Καλλιακμάνης.
Από το 1917 έως το 1987 χιλιάδες χιλιάδων άνθρωποι στη Σοβιετική Ρωσία έχασαν τη ζωή τους για την πίστη τους. Στις 23-1-1918 το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτροπών της Κυβερνήσεως των Μπολσεβίκων δημοσίευσε το “Διάταγμα για τον χωρισμό του κράτους και της εκπαιδεύσεως από την εκκλησία”. Με το διάταγμα αυτό η εκκλησία περιορίστηκε σκληρά. Στις 8-5-1918 το συμβούλιο αυτό οργάνωσε μόνιμο τομέα διώξεως της εκκλησίας. Πρόκειται για τον τομέα Η’, γνωστό για τις πολλές εκκαθαρίσεις του. Σκοπός του ήταν η εξάλειψη κάθε μορφής θρησκευτικής ζωής και δραστηριότητας στη χώρα.
Η μονή Οδηγητρίας Ufim “γκρεμίστηκε και ο ναός συλήθηκε. Οι κρατικοί εντεταλμένοι κατέστρεψαν τα τείχη και έσπασαν τα παράθυρα, οι εικόνες κομματιάστηκα ή αλείφθηκαν με κόπρανα. Ένας από τους δράστες αυτής της βεβήλωσης πήρε στο σπίτι του την Αγία Τράπεζα, για να τη χρησιμοποιήσει ως τραπέζι κουζίνας…”. Στην περίφημη Λαύρα του Κιέβου εγκαταστάθηκε στρατιωτικό απόσπασμα.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας οπλισμένοι στρατιώτες, φέροντας κράνος και καπνίζοντας, εισέβαλαν στους ναούς και βιαιοπραγούσαν κατά των μοναχών.

Τό μικρό καί μεγάλο κακό

10252170_396096480544624_2014669834935018227_n
Το οποιοδήποτε κακό που μας έκανε ο άλλος, ο γείτονας, ο αδελφός, ο συνεργάτης, ο συγγενής, δεν είναι τόσο μεγάλο όσο μας φαίνεται. Είναι παροδικό, δηλαδή και σ΄ όλη τη ζωή να διαρκέσει, θα περάσει κάποια μέρα.

31 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Κύρου και Ιωάννου των Αναργύρων και των συν αυτών μαρτύρων, των Αγίων Μαρτύρων Ουικτωρίνου, Ουίκτωρος, Νικηφόρου, Κλαυδίου, Διοδώρου, Σαραπίνου και Παπία των εν Κορίνθω, Τρυφαίνης Μάρτυρος, των Αγίων Μαρτύρων Ταρσιζίου, Ζωτικού, Κυριακού και Σωκίου, των Αγίων Μαρτύρων Σατουρνίνου, Θύρσου και Βίκτωρος, Ιουλίου εξ Αιγίνης, Νικήτα εκ Κιέβου, Ηλία Οσιομάρτυρα, Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου Δακρυρροούσης, Αρσενίου του εν Πάρω

Οι Άγιοι Κύρος και Ιωάννης οι Ανάργυροι και οι συν αυτών Αθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία Μάρτυρες

Οι Άγιοι Μάρτυρες Κύρος και Ιωάννης άθλησαν κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.). Ο Άγιος Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, ενώ ο Άγιος Ιωάννης καταγόταν από την Έδεσσα της Μεσοποταμίας.
Όταν ξέσπασε ο διωγμός του Διοκλητιανού, ο Άγιος Κύρος πήγε σε ένα παραθαλάσσιο τόπο της Αραβίας και, αφού περιεβλήθηκε το μοναχικό σχήμα, κατοίκησε στον τόπο αυτό.
Ο Άγιος Ιωάννης πήγε στα Ιεροσόλυμα και εκεί άκουσε για τα θαύματα που επιτελούσε ο Άγιος Κύρος. Στην συνέχεια μετέβη στην Αλεξάνδρεια. Από εκεί, αφού από διάφορες φήμες έμαθε που διέμενε ο Άγιος Κύρος, πήγε και τον βρήκε και έμεινε μαζί του. Τα θαύματα των Αγίων Αναργύρων συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων (τιμάται 11 Μαρτίου), διότι οι Άγιοι θεράπευσαν τα μάτια του.

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 31-01-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. β΄ 11 - 19  

β΄ 11 - 19



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιη΄ 2 - 8

Ιη΄ 2 - 8



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

What will the Christians of the last times do?

ντετσανι 55

St. Seraphim of Sarov

The word of God does not say in vain: “The Kingdom of God is within you” (Luke 17:21), and it “suffers violence, and the violent take it by force” (Matt. 11:12). That means that people who, in spite of the bonds of sin which fetter them and (by their violence and by inciting them to new sins) prevent them from coming to Him, our Savior, with perfect repentance for reckoning with Him…

“Such people were once seen by the holy Seer John the Divine clothed in white robes (that is, in robes of justification) and with palms in their hands (as a sign of victory), and they were singing to God a wonderful song: Alleluia. And no one could imitate the beauty of their song. Of them an Angel of God said: “These are they who have come out of the great tribulation and have washed their robes, and have made them white in the blood of the Lamb” (Rev. 7:9-14).

Περί ὕπνου καί προσευχῆς (Καθώς καί περί τῆς ψαλμωδίας εἰς συνοδίαν μοναχῶν)

1. Ο ύπνος είναι σπουδαίο συστατικό της φύσεώς μας. Απεικόνισις του θανάτου, αργία των αισθήσεων.
Είναι μεν ένας, αλλά όπως και η επιθυμία, έχει πλείστες αιτίες και αφορμές. Δηλαδή προέρχεται άλλοτε από την ανθρώπινη φύση, άλλοτε από τα φαγητά και άλλοτε από τους δαίμονες. Μερικές φορές ίσως και από πολύ υπερβολική νηστεία, από την οποία εξασθενημένη η σάρκα, ζητεί να αυτοπαρηγορηθή με τον ύπνο.
2. Όπως η πολυποσία εξαρτάται και ενισχύεται από την κακή συνήθεια, έτσι και η πολυυπνία. Γι' αυτό ιδιαιτέρως στις αρχές της αποταγής ας αγωνισθούμε εναντίον της. Διότι είναι πολύ δύσκολο να θεραπεύση κανείς μία μακροχρόνια συνήθεια.
3. Ας παρακολουθήσωμε και θα ιδούμε πώς ενώ σημαίνει η πνευματική σάλπιγξ, δηλαδή το σήμαντρο, ορατώς μεν συναθροίζονται οι αδελφοί, αοράτως δε συνάγονται οι εχθροί. Έτσι άλλοι δαίμονες έρχονται στο κρεββάτι, μόλις σηκωθούμε, και μας πιέζουν να ανακλιθούμε πάλι.

Ἡ ἀπαγόρευση τοῦ θρησκευτικοῦ ὅρκου ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

 Ο όρκος αποτελεί παλαιότατο φαινόμενο του κοινωνικού βίου και προϋποθέτει την πίστη στη θεοκρισία, δηλαδή στο ότι ο Θεός ή κάποια άλλη ανώτερη δύναμη επεμβαίνει στα πράγματα του κόσμου και των ανθρώπων, για να αποκαταστήσει την αλήθεια ή τη δικαιοσύνη και να τιμωρήσει το ψεύδος ή την αδικία. Ο όρκος προϋποθέτει τη θρησκευτική πίστη, γι’ αυτό στον άθρησκο δεν έχει νόημα. Μέσα όμως στο πλαίσιο της ανεξιθρησκίας και της ελευθερίας της συνείδησης, έχει εισαχθεί και ο λεγόμενος “πολιτικός όρκος”. Αυτός γίνεται με επίκληση της τιμής και της συνείδησης του ορκιζόμενου και έχει σε περιπτώσεις ψευδορκίας ή επιορκίας τις ίδιες νομικές συνέπειες με το θρησκευτικό όρκο.
Την απόλυτη απαγόρευση του όρκου διδάσκουν ομόφωνα οι Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Μ. Βασίλειος επισημαίνει ότι ο όρκος απαγορεύθηκε μια για πάντα. Στο ερώτημα, πώς μπορεί κάποιος να πείθει τους άλλους, όταν αποφεύγει τον όρκο, ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος απαντά:

Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἐξηγεῖ γιατί ὁ Θεός παίρνει τούς νέους…


 Μία μητέρα, της οποίας το είκοσι δύο ετών παληκάρι σκοτώθηκε σε δυστύχημα, πήγε στη Σουρωτή και είπε τον πόνο της στο Γέροντα, ο οποίος της απάντησε: “Αν ζούσε το παιδί σου μία ώρα παραπάνω, θα έχανε την ψυχή του. Γι’ αυτό το πήρε ο Θεός”.
Θυμάμαι με δέος την περίπτωση μιας μάνας που είχε χάσει το δεκαεξάχρονο παιδί της και ήρθε απαρηγόρητη στο Γέροντα, λίγο πριν την κοίμησή του.
Γόγγυζε και κατηγορούσε το Θεό για το κακό που τη βρήκε…

Ἡ ἑλληνική καί ἡ κατά Χριστόν μόρφωσις, κατά τούς τρεῖς Ἱεράρχας († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης)

Ομιλία εκφωνηθείσα εις την εν Αγίω Όρει Αθωνιάδα Σχολήν τη 30η Ιανουαρίου 2001, εορτή των Τριών Ιεραρχών.
 
Εορτάζουμε σήμερα την μνήμη των τριών μεγάλων Ιεραρχών και οικουμενικών διδασκάλων της Εκκλησίας, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Των τριών μεγίστων φωστήρων της Τρισηλίου Θεότητος. Οι άμβωνες της Κωνσταντινουπόλεως, της Αντιοχείας, της Καισαρείας της Καππαδοκίας, της Ναζιανζού έγιναν αιώνιοι άμβωνες της Εκκλησίας, από τους οποίους οι τρεις Ιεράρχαι κηρύττουν την Ορθόδοξο Θεολογία και πίστι μας και μας υποδεικνύουν την γνησία Χριστιανική ζωή.
Γι’ αυτό και σε κάθε ακολουθία και Θεία Λειτουργία τους μνημονεύουμε. Ο μακαρισμός και έπαινός τους στην Εκκλησία του Θεού είναι πολύς, αδιάκοπος και αιώνιος.
Τιμώνται ιδιαίτερα ο καθένας την ημέρα της μνήμης του και όλοι μαζί σήμερα, ώστε οι Χριστιανοί να τους θεωρούν ισαξίους και ισοτίμους.
Μετά την απελευθέρωσι του Γένους από την φοβερή τουρκική σκλαβιά, η νεοελληνική πολιτεία καθιέρωσε η σημερινή εορτή τους να εορτάζεται και ως εορτή της Παιδείας.
Η καθιέρωσις της εορτής αυτής ως εορτής των Γραμμάτων και της Παιδείας ήταν επιβεβλημένη. Είναι αλήθεια ότι μετά την απελευθέρωσι οι ηγεσίες του Ελληνικού Κράτους, επηρεασμένες από τα δυτικά ρεύματα και πρότυπα και μάλιστα κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας των Βαυαρών, δεν ετίμησαν και δεν αξιοποίησαν δεόντως την Παράδοσι του Γένους και κάποτε ασέβησαν απέναντι της, εκτός εξαιρέσεων.

Περί ἐκτρώσεων

π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου

Κάποτε, διηγείτο ο ίδιος (ο γέροντας), μου ήλθαν στο εξομολογητήριο μια μητέρα με την κόρη της. Άρχισαν να μου αναφέρουν τους λόγους για τους οποίους η κόρη είχε κάνει άμβλωση. Τις άκουγα ενώ η οργή άρχισε να με κυριεύει. Προσπαθούσα να τις πείσω πως ό,τι πιο φοβερό είχαν να κάνουν το έκαναν. Έδωσαν τη χειρότερη λύση που θα μπορούσαν να δώσουν ποτέ. Ότι είχαν κάνει φόνο! Εκείνες αμετάπειστες. Κάποια στιγμή η μητέρα άρχισε να μου λέει ότι έπραξαν σωστά διότι η κοινωνική τους θέση και οι σχέσεις τους με ανθρώπους κάποιας κοινωνικής στάθμης, δεν τους επέτρεπαν να γεννήσει η κόρη τους ένα… νόθο.

Δίχως μετάνοια κανείς δέν μπορεῖ νά σωθεῖ

Τό ἔργον τοῦ φθονεροῦ ἐχθροῦ μας διαβόλου εἶναι τό νά μᾶς σπρώχνῃ εἰς τήν ἁμαρτίαν. Ἀλλά δέν ἠμπορεῖ νά μᾶς κάμῃ νά ἁμαρτήσωμε, ἐάν ἐμεῖς δέν θέλωμε. Ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὑπεύθυνος, ἐάν θά ἀκολουθήσῃ τόν Χριστόν ἤ τόν δαίμονα.
Ἡ ἁμαρτία εἶναι ξένη πρός τήν φύσιν τῆς ψυχῆς, εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς κακῆς χρήσεως τῆς ἐλευθερίας.
Ἡ ἁμαρτία εἶναι θανάσιμος ἀσθένεια τῆς ψυχῆς, ἀλλά δέν εἶναι ἀθεράπευτος. Τό φάρμακο διά τήν θεραπείαν της εἶναι μόνον ἡ μετάνοια. Δίχως μετάνοιαν κανείς δέν ἠμπορεῖ νά σωθῇ. Λέγει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: «Ὅλοι οἱ πνευματικοί, οἱ Πατριάρχες, οἱ Ἀρχιερεῖς καί ὅλος ὁ κόσμος νά σέ συγχωρήσουν, εἶσαι ἀσυγχώρητος, ἐάν δέν μετανοήσῃς ἔμπρακτα».

Τά αἴτια τῆς ψυχικῆς ταραχῆς καί πῶς νά τά ἀντιμετωπίζουμε.

Η ζωή μας είναι γεμάτη από αγωνία
Η ζωή μας είναι γεμάτη από ταραχή και σύγχυση και ο βίος μας είναι φορτωμένος από πολλούς θορύβους και ακαταστασίες. 
Πλούσιοι και φτωχοί ταλαιπωρούνται το ίδιο, πολλές φορές μάλιστα ο πλούσιος περισσότερο από το φτωχό.
Στεναχωριέται επίσης και ο άρχοντας και ο αρχόμενος, και ο πολύτεκνος πατέρας και εκείνος που δεν έχει κανένα παιδί. 
Η ταραχή και η στενοχώρια δεν οφείλονται στην ξαφνική αλλαγή των καταστάσεων, αλλά σε μας τους ίδιους και στις ιδέες μας. Όταν αυτές είναι ορθές και σωστές, κι αν ακόμη ξεσηκώνονται από παντού τρικυμίες, εμείς θα έχουμε συνεχώς ψυχική γαλήνη και ηρεμία.

Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν, Σκέψεις καί παρατηρήσεις στό Ἐγκύκλιο Σημείωμα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

 
ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ
ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
τῆς Συνάξεως Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν
στό ὑπ’ ἀριθ. πρωτ. 187/Διεκπ.79/15-1-2015
Ἐγκύκλιο Σημείωμα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μέ θέμα
«Λειτουργία ἱστοσελίδων ἐκ μέρους ἐκκλησιαστικῶν φορέων
καί ἐκ μέρους κληρικῶν καί μοναχῶν»

Ὁ λό­γος τοῦ Θε­οῦ οὐ δέ­δε­ται (Β. Τιμ. β.9). Λά­λει καί μή σι­ω­πή­σῃς (Πράξ. 18.9)
Ἡ δι­α­πί­στω­ση εἶ­ναι κα­θο­λι­κή καί θλι­βε­ρή. Στίς ἡ­μέ­ρες μας ἡ ἐ­λευ­θε­ρί­α τοῦ λό­γου καί τῆς δι­α­κί­νη­σης τῶν ἰ­δε­ῶν συ­στη­μα­τι­κά πο­λε­μεῖ­ται καί συρ­ρι­κνώ­νε­ται. Τό σπου­δαῖ­ο αὐ­τό ἀν­θρώ­πι­νο δι­καί­ω­μα, γιά τό ὁ­ποῖ­ο πο­λύ αἷ­μα χύ­θη­κε στήν ἱ­στο­ρι­κή πο­ρεί­α τοῦ σκε­πτό­με­νου ἀν­θρώ­που, εἶ­ναι πα­ράλ­λη­λα καί θεῖ­ο δι­καί­ω­μα, ὡς ἄ­με­σα συ­να­πτό­με­νο μέ τόν πυ­ρή­να τῆς θε­όσ­δο­της ἐ­λευ­θε­ρί­ας τοῦ ἀν­θρω­πί­νου προ­σώ­που. Καί τό τρα­γε­λα­φι­κό εἶ­ναι ὅ­τι στήν ἐ­πο­χή μας τά τε­χνι­κά μέ­σα δι­α­δό­σε­ως τοῦ λό­γου, τῶν ἰ­δε­ῶν καί τῶν στο­χα­σμῶν ὄ­χι μό­νο πολ­λα­πλα­σι­ά­στη­καν ἀλ­λά, χά­ριν κυ­ρί­ως τῆς ψη­φια­κῆς τε­χνο­λο­γί­ας, ἔ­γι­ναν τα­χύ­τα­τα. Τή στιγ­μή πού δη­μο­σι­εύ­εις τό λό­γο σου, αὐ­τός, μέ­σω τοῦ δι­α­δι­κτύ­ου, γί­νε­ται αὐ­θω­ρεί κτῆ­μα χι­λιά­δων ἄλ­λων ἀν­θρώ­πων.
Αὐ­τή ἡ ἐκ­πλη­κτι­κή ση­με­ρι­νή δυ­να­τό­τη­τα ἔ­χει ἀ­νη­συ­χή­σει σφό­δρα ὅ­σους δέν ἀ­γα­ποῦν τίς ἐ­λευ­θε­ρί­ες.

Ὁσία Πελαγία τοῦ Ντιβέγιεβο ἡ διά Χριστόν Σαλή καί Ὁσία Ἀθανασία Λογκάτσεβα

St. Seraphim of Sarov40493 

Οσία Πελαγία του Ντιβέγιεβο η διά Χριστόν Σαλή

Εορτάζει στις 30 Ιανουαρίου

Πελαγία Ιβάνοβνα Ντιβίγιεβο _ Pelagia Ivanovna of Diveyevo_ Святая блаженная Пелагия Дивеевская-de-la-diveevo-11Στο βίο μιας ασκήτριας που πέθανε μόλις τον 20ο αιώνα αναφέρεται … Πρόκειται για τη Οσία Αθανασία (Αναστασία Λογκάτσεβα), πνευματική θυγατέρα του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ. Όπως διαβάζουμε στο βίο της: «Η Αναστασία είχε έναν αδελφό που τον έλεγαν Παύλο. Ο Παύλος κάποτε ήταν μεθυσμένος και κρεμάστηκε. Κι η Αναστασία αποφάσισε να προσευχηθεί πολύ για τον αδελφό της. Μετά το θάνατο του, η Αναστασία πήγε στο μοναστήρι Ντιβέγιεβο, του Οσίου Σεραφείμ, για να μάθει τι ακριβώς έπρεπε να κάνει, ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση του αδελφού της, ο οποίος έδωσε τέλος στη ζωή του με τρόπο δυσσεβή και ατιμωτικό… Ήθελε να συναντήσει την Πελαγία Ιβάνοβνα και να ζητήσει τη συμβουλή της… Η Αναστασία επισκέφθηκε την Πελαγία. Εκείνη της είπε να κλειστεί στο κελί της σαράντα μέρες, να προσευχηθεί και να νηστέψει για τον αδελφό της και κάθε μέρα να λέει εκατόν πενήντα φορές: «Υπεραγία Θεοτόκε, ανάπαυσον τον δούλον σου.»

Ἡ παιδαγωγική προσέγγιση τοῦ Ἁ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου [Ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν]



Η παιδαγωγική προσέγγιση του Α. Ιωάννου Χρυσοστόμου
[Επι τη εορτή των Τριών Ιεραρχών]
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ: Για τον ιερό Χρυσόστομο το διδασκαλικό έργο είναι: “Υψηλόν”, γιατί: ο δάσκαλος “γεωργεί ψυχάς”, “κοπιαστικό” γιατί: “έλκει τον ζυγόν, τέμνει τον αύλακα” και “δημιουργικό” γιατί: “σπείρει τον σπόρον”. Πρωτίστως ο μόχθος του δασκάλου είναι το “παιδευθήναι”, η διάπλαση της ψυχής του μαθητή,και η διά των αρετών μόρφωσή του “εις άνδρα τέλειον”, στο πρότυπο του Χριστού.
Κατά δεύτερο λόγο, ο μαθητής δέχεται τη γνώση, όχι στατικά αλλά δυναμικά, με σκοπό να την μεταβιβάσει και σε άλλους γενόμενος πολλαπλασιαστής γνώσης στην κοινωνία. Έτσι, το διδασκαλικό έργο διευρύνεται εκτός αιθούσης, εφόσον οι πρώτοι μαθητές, προσελκύουν και άλλους στη γνώση. Έτσι οι λίγοι γίνονται πολλοί αναπλάθοντας την κοινωνία. Ο δάσκαλος λοιπόν, διδάσκοντας έχει υπόψη του και τους “πόρρωθεν όντας”, αυτούς που θα γίνουν έμμεσα μαθητές του. Αυτό αυξάνει την ευθύνη του καθιστώντας το έργο του ακόμη σπουδαιότερο. Όταν το συνειδητοποιήσει, η αγάπη και η μέριμνά του απλώνεται και στους άγνωστους “έμμεσους μαθητές” που θα έλθει σε κοινωνία μέσω του λόγου του.

Οἱ ἅγιοι γέροντες τῆς Ρουμανίας μιλοῦν γιά τόν οἰκουμενισμό. Πατήρ Γεώργιος Καλσιου

30 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Τριών Ιεραρχών, Ιππολύτου Ιερομάρτυρα και των συν αυτώ, Θεοφίλου του Νέου, Ιππολύτου Πρεσβυτέρου, Φελισιανού & Φιλιππιανού Μαρτύρων, Κυριακού Οσίου, Πέτρου Βασιλέως, Ζήνωνος Νηστευτού, Θεοδώρου Μυτιληναίου, Ανάμνηση Θαύματος Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, Ανάμνηση ευρέσεως εικόνας Ευαγγελίστριας

Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες, Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός:
Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081-1118), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078-1081), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες.
Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο, θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 30-01-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ιγ΄ 7 - 16  

ιγ΄ 7 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ε΄ 14 - 19

Ε΄ 14 - 19

 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

St. Pelagia Ivanovna of Diveyevo, fool for Christ’s, “a great luminary for the whole world” .


sobor_Diveyevo_sv-20
…we are made a spectacle unto the world, and to angels, and to men. We are fools for Christ’s sake. (I Cor. 4:9-10)

St. Pelagia Ivanovna of Diveyevo, fool for Christ’s and the disciple of St. Seraphim of Sarov.

Celebrated on January 30(July 8, when the women saints of Diveyevo are remembered )

Πελαγία Ιβάνοβνα Ντιβίγιεβο _ Pelagia Ivanovna of Diveyevo_ Святая блаженная Пелагия Дивеевская 0_f0aba_9474e734_origAs a young married woman she visited St. Seraphim, who conversed privately with her for a long time. On parting, the Elder bowed to her and said, “Go, Matushka, to Diveyevo and defend my orphans. God win glorify you there.” And he handed her a prayer rope. As she walked away, a young monk standing outside the elder’s cell asked him who she was. “Trust God, Fr. John,” replied the Saint, “this woman whom you see will be a great luminary for the whole world….She is Pelagia Ivanovna, from Arzamas.”

No one understood her. She was considered to be an ordinary crazy woman and quite unbearable. Gradually, Pelagia Ivanovna began to manifest other spiritual gifts, especially the gift of directing souls. All the sisters came under her spiritual guidance, and she had quite a number of spiritual children among the laity as well.As for the abbess, she did nothing without consulting the blessed one…

«Δέν νοεῖται ἐκκλησία χωρίς ἐπιθέσεις»

“Ἡ ἀγωνία καὶ τὸ ἄγχος τῶν Χριστιανῶν” Ἀρχιμ. Ἰεροθέου Σ. Βλάχου (Νῦν Μητροπολίτου Ναυπάκτου),
στὸ βιβλίο «Θεραπευτικὴ Ἀγωγή»
-προεκτάσεις στὴν Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία

ἐκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Πελαγίας), ἔκδ. Α´ , 1987, σελ. 214-222.

 .                Διαβάζοντας κανεὶς τελευταῖα διάφορες χριστιανικὲς περιοδικὲς ἐκδόσεις κλονίζεται ψυχολογικά. Αἰσθάνεται ἕνα “ψυχοπλάκωμα”. Κατακλύζεται ἀπὸ ἀγωνία καὶ στενοχώρια. Βλέπει ὅλους νὰ πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία καὶ ἡ Ἐκκλησία νά… χάνεται!! Ὅλα εἶναι μαῦρα! Θεοσκότεινα! Τίποτε καλὸ δὲν μπορεῖς νὰ συναντήσης! Λὲς καὶ ἄνοιξαν οἱ πύλες τῆς Κολάσεως γιὰ νὰ καταπιοῦν τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἐξαφανίσουν τὰ ἴχνη τους ἀπὸ τὴν γῆ. Ἔτσι, βρισκόμαστε σὲ μία ἀγωνία καὶ ἀντιπαρατασσόμαστε σὲ ἄμυνα καὶ ἐπίθεση. Πολεμᾶμε τοὺς λεγομένους “ἀθέους”, ποὺ θέλουν νὰ διαλύσουν τὴν Ἐκκλησία, καὶ κάνουμε τὰ πάντα, γιὰ νὰ μὴ κλονισθῆ ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση. Ὅλα αὐτὰ δημιουργοῦν μία ἐπιπρόσθετη κατάθλιψη καὶ ἀγωνία.
.             Δικαιολογεῖται ὅμως αὐτὴ ἡ ἀγωνία καὶ ἡ θλίψη; Νομίζω ὅτι τὶς περισσότερες φορές, γιὰ νὰ μὴ τονίσω σὲ ὅλες τὶς περιπτώσεις, δὲν δικαιολογεῖται. Αὐτὸ γιὰ πολλοὺς λόγους…
.               Κατ’ ἀρχάς, γιατί ἡ Ἐκκλησία βιώνει πάντα τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Ἕνας ἀρχαῖος ἐκκλησιαστικὸς συγγραφεὺς ρωτᾶ: Ποιά γυναίκα θὰ παντρευόταν ἕναν ἐσταυρωμένο; Καὶ ὅμως αὐτὸ τὸ ἔχει κάνει ἡ Ἐκκλησία. Παντρεύτηκε ἕναν ἐσταυρωμένο.

Μηνύματα ἐλπίδας ἀπό τούς Τρεῖς Ἱεράρχες

 Δίκαια χαρακτηρίσθηκαν οἱ ἅγιοι Τρεῖς Ἱεραρχες ὡς οἱ κήρυκες τῆς ἐλπίδας. Στά ὑπέροχα συγγράμματά τους βρίσκουμε πλῆθος ἀναφορές σ᾽ αυτό τό θέμα πού εἶναι τόσο ἐπίκαιρο καί ἀναγκαῖο γιά τόν σημερινό ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος βιώνει τήν ἀνασφάλεια καί πολιορκεῖται ἀπό τήν ἀπελπισία. Ἄς δώσουμε τόν λόγο στή φωτισμένη πένα τους γιά νά μᾶς στηρίξουν στή μόνη «ζῶσαν ἐλπίδα» τοῦ κόσμου, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.

Μακάριος ἐκεῖνος πού ἀπομακρύνθηκε ἀπό κάθε ἐλπίδα αὐτοῦ τοῦ κόσμου καί στηρίζει τήν ἐλπίδα του μόνο στόν Θεό... Δέν δέχεται τήν ἀμφιταλάντευση ὁ Θεός οὔτε καταδέχεται ὁ Κύριος νά παραχωρήσει ὁλόκληρη τή δική του βοήθεια σ᾽ ἐκεῖνον πού ἄλλοτε ἐλπίζει στά χρήματα καί στήν ἀνθρώπινη δόξα καί στήν κοσμική δύναμη, κι ἄλλοτε προβάλλει αὐτόν (τόν Θεό) ὡς ἐλπίδα του. Πρέ­πει ἀληθινά νά ἐπαναπαύεσαι στή βοήθεια τοῦ Θεοῦ (Μ. Βασιλείου, Εἰς Ἠσαΐαν 10 PG 30,549C-D).

Λίγα λόγια γιά τό Γέροντα Αὐξέντιο Κωνσταντώνη (1893-1981)

Ο Γέροντας Νεκτάριος 
στο κελλί του σε Ι.Μ. του Αγ.Όρους 
με τη φωτογραφία και την κάρα 
του συντοπίτη του, από τα Κούντουρα Αττικής, 
αγίου Γέροντος Αυξεντίου Κωνσταντώνη. 
Ο άγιος Γέροντας λουζόταν πάντοτε 
στο άκτιστο φως,
στο τελευταίο κομποσχοίνι 
του κανόνα του.

Ἡ κουβέρτα




Πάντρεψε τον μονάκριβο γιο του. Απ’ την αγάπη που του είχε, του έκανε δώρο όλη την περιουσία του δεν κράτησε τίποτα... Οι χαρούμενες στιγμές πέρασαν και για αντάλλαγμα η νύφη του και ο γιος του τον έβαλαν να μένει σε ένα υπόγειο... Έστελναν το παιδί τους να του δίνει ένα πιάτο φαί. Μια μέρα του έδωσαν μια κουβέρτα να την πάει στον πάππου του. Τότε  αυτό πηρέ ένα ψαλίδι και την έκοψε στην μέση...

«Κατά τόν λαόν καί οἱ ἄρχοντες» ἤ «Κατά τούς ἄρχοντες καί ὁ λαός»;

«ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ» Ή «ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ»;

Πῶς τό Ἔθνος μας θά διαφυλαχθῇ ἀλώβητον, ὅταν ἡ ἄθεος Πολιτεία, τήν ὁποία ἐμεῖς ἐκλέγομε καί εἴμεθα ὑπεύθυνοι καί ὑπόλογοι διά τίς ἐπιλογές μας, προδίδῃ τήν Πίστιν, συστηματικῶς ἀποδομῇ τήν Ἑλληνοχριστιανικήν παιδείαν, τήν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν, τήν Ἑλληνικήν ἱστορίαν, τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν, κλπ; Πῶς θά μᾶς διαφυλάξῃ ὁ Χριστός, ὅταν ἡ Ὀρθόδοξος Ἑλλάς ἔχῃ ἤδη ἁλωθῆ ἐκ τῶν ἔσω; Ὁ Θεός, μή γένοιτο, ἄς μήν ἐπιτρέψῃ νά ἁλωθῇ καί ἐκ τῶν ἔξω.
Πῶς ὁ Χριστός θά διαφυλάξῃ ἀλώβητον τήν Πατρίδα μας, ὅταν ἀκόμη καί οἱ πνευματικοί Ἄρχοντες συμφύρωνται μέ τούς ἐχθρούς Της; Πῶς καί δέν αἰσχύνονται, ὅταν συμπροσεύχωνται καί μολύνωνται ἀπό τόν συμφυρμόν μέ τούς προδότας τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος καί ὅταν δουλικῶς μετά κωδωνοκρουσιῶν ὑποδέχωνται τιμητικῶς αὐτούς, τούς ἐπερχομένους Δαναούς, τούς ἐπί σκοπόν καί μεθ᾽ ὑστεροβουλίας ''δῶρα παίρνοντας'';

Περὶ ὑπακοῆς καὶ ποιὰ ἡ ὠφέλειά της_Μικρὸς Εὐεργετινὸς_mp3


Π. Σάββας 2008-08-23_Περὶ ὑπακοῆς καὶ ποιὰ ἡ ὠφέλειά της_Μικρὸς Εὐεργετινὸς_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 23-08-2008 (Συνάξεις Ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Εὐγνωμονεῖτε τόν Θεό γιά ὅλα

φως - δάσος
«Λυπάμαι που δεν είσθε εντελώς υγιής. Είθε ο Κύριος να σας χαρίσει πλήρη υγεία. Ωστόσο η ασθένεια μας διδάσκει την ταπείνωση και την υποταγή στο θείο θέλημα. Ανδρίζεσθε και ευγνωμονείτε τον Θεό για όλα. Πιστέψτε ότι όλα για το συμφέρον μας τα επιτρέπει . Αυτό ίσως τώρα δεν το διακρίνετε, θα το διαπιστώσετε όμως αργότερα.»
«Το έλεος του Θεού μαζί σας. Σας συμβαίνουν πολλά δυσάρεστα. Λυπούμαι γι’ αυτό. Δεν μπορούμε να βοηθήσουμε την κατάσταση παρά μόνο με την υπομονή και την πεποίθηση στη θεία βοήθεια.Όλα προέρχονται απ’ τον Θεό, και τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα. Για όλα πρέπει να ευχαριστούμε. Διότι και τα δυσάρεστα παραχωρούνται για το καλό μας: Για την ταπείνωση , την κάθαρση, την σταθερότητα στην χριστιανική ζωή και την εμπιστοσύνη μας στον Θεό.

Ὁ Παπά – Δημήτρης Γκαγκαστάθης [29.1. 1975]


Ο Παπα – Δημήτρης Γκαγκαστάθης [29.1. 1975]
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα
Ο παπά – Δημήτρης γεννήθηκε το 1902 στον Πλάτανο Τρικάλων, χωριό που για 42 ολόκληρα χρόνια, (1931-1973) υπηρέτησε ως εφημέριος «ελλαμπόμενος από τας ακτίνας του Αγίου Πνεύματος». Και εκεί στις 29 Ιανουαρίου, 1975, «εξήχθη εις αναψυχήν, συναντήσας το Φως της ζωής». Η φτώχεια δεν του επέτρεψε να πάρει μόρφωση και μικρός έγινε τσοπανόπουλο. Βόσκοντας, όμως, τα πρόβατα, άρχισε να έχει τις πρώτες πνευματικές εμπειρίες. Γράφει ο ίδιος: “Για να ενδυναμώσω την πίστη μου διάβαζα στην καλύβα μου βίους Αγίων. Απέφευγα τις συναναστροφές του κόσμου.
Επί τούτου επήγαινα στις πιο βαθιές χαράδρες και προσευχόμουν. Πολλά βράδυα έρχονταν δαίμονες (...) για να με εξοντώσουν αλλά οι Αρχάγγελοι δεν τους επέτρεπαν και έφευγαν άπρακτοι”. Σε ηλικία 19 ετών κατατάχθηκε στην Χωροφυλακή. Πριν φύγει από το χωριό πέρασε από τους προστάτες του Αρχαγγέλους. “Τους προσκύνησα και τους παρακάλεσα: Με καλεί η πατρίδα να πηγαίνω. Σας θέλω να με ενισχύσετε, να με βοηθήσετε και να έλθω πάλιν σώος και αβλαβής, όπως φεύγω τώρα”. Πολέμησε στην Μικρά Ασία. Στην μεγάλη καταστροφή της Σμύρνης, οι προστάτες του Αρχάγγελοι τον έσωσαν θαυματουργικώς πολλές φορές. Γράφει ο παπα-Δημήτρης:

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible