Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 23-08-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. β΄ 5 - 11

β΄ 5 - 11  



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28

Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σε περίπτωση αδυναμίας ανάγνωσης των αναγνωσμάτων ακολουθήστε
τα επόμενα δύο βήματα:
1. πατήστε ΔΕΞΙ ΚΛΙΚ στην κάθε εικόνα

2. επιλέξτε ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΡΤΕΛΑ

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιά τήν Παναγία

Η Εκκλησία μας πολύ τιμάει την Παναγία μας.Την Παναγία μας πολύ την αγαπάω. Μικρός στο Άγιον Όρος πολύ την λάτρευα. Είχα μια εικονίτσα της Παναγίτσας κάτω απ' το μαξιλάρι μου. Πρωί και βράδυ την ασπαζόμουνα. Μ' αυτήν ζούσα νύκτα μέρα. Σ' αυτήν κατέφευγα, ότι κι αν μου συνέβαινε. Τί να σας πω... Καλύτερα από μάνα. Δεν ήθελα τίποτε' άλλο. Τα είχα όλα.
Η Εκκλησία μας πολύ την τιμάει την Παναγία μας. Την τιμάει και την υμνεί πάνω απ' όλους τούς αγίους μας. Λέγει ένα τροπάριο:
«Χαίροις μετά Θεόν η Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος η έχουσα».
Ποιά έχει τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος; Ποιά είναι αυτή η Θεός; Είναι η Παναγία μας, η Ύπεραγία Θεοτόκος. Η Αγία Τριάς πρώτη, δεύτερη η Παναγίτσα μας. Αυτή τη μεγάλη θέση έχει «η τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξότερα ασυγκρίτως των Σεραφείμ», η Μητέρα μας, η Υπεραγία Θεοτόκος.

Τό ἄγχος εἶναι τοῦ Διαβόλου. Νά μελετᾶτε τήν Ἁγία Γραφή, γιατί εἶναι γραμμένη διά Τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. (Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης)

Το άγχος είναι του διαβόλου. Όταν βλέπετε άγχος, να ξέρετε ότι εκεί έχει βάλει την ουρά του το ταγκαλάκι. Ο διάβολος δεν πηγαίνει κόντρα. Αν υπάρχη μια τάση, σπρώχνει και αυτός, για να ταλαιπωρήση και να πλανήση τον άνθρωπο. Τον ευαίσθητο λ.χ. τον κάνει υπερευαίσθητο. Όταν έχης διάθεση να κάνης μετάνοιες, σπρώχνει και ο διάβολος να κάνης περισσότερες από την αντοχή σου και, αν οι δυνάμεις σου είναι περιορισμένες, δημιουργείται μια νευρικότητα, γιατί δεν τα βγάζεις πέρα, και στην συνέχεια σου δημιουργεί άγχος με ελαφρά απελπισία κατ’ αρχάς και μετά συνεχίζει…

“Ἡ εὐωδιαστή Κάρα καί ὁ δύσπιστος μοναχός”

  Ο μοναχός Σάββας κατήγετο από το χωριό Μαζέϊκα των Καλαβρύτων. ‘Εκάρη μοναχός στο Κελί Άγιος Νικόλαος, εξάρτημα άλλοτε του παρακειμένου μονυδρίου του Ραβδούχου, σήμερα της Μονής Παντοκράτορος.
Ένα διάστημα κοινοβίασε ο μοναχός Σάββας στη Μονή Έσφιγμένου και είχε το διακόνημα του τυπικάρη. Διακρινόταν για το φιλακόλουθο, τη μεγάλη του ευλάβεια, την αντοχή στους σωματικούς κόπους και την υπομονή του.’ Εκείνο που τον ξεχώριζε πολύ, ήταν η μελέτη της Καινής Διαθήκης. Κάθε μέρα διάβαζε κι από ένα βιβλίο της. Άρα ο πατήρ Σάββας κάθε μήνα μελετούσε μια φορά, ολόκληρη την Καινή Διαθήκη.
Πολλές φορές, καθ’ ον χρόνο είχε την Καινή Διαθήκη και τη διάβαζε, έβγαινε πολλή ευωδία μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Ο ίδιος ο Κύριος του χάιδευε τις αισθήσεις, του χάριζε ειρήνη, του δώριζε αγιασμό και χαρίσματα πολλά.

Ἡ ποιμαντική μέριμνα τῆς Ἐκκλησίας ὑπέρ τῶν φυλακισμένων (Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης)

ΣΥΜΒΟΛΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΝ
ΕΝΑΙΣΙΜΟΣ ΕΠΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΑ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΥΠΟΒΛΗΘΕΙΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΝ ΣΧΟΛΗΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΘΗΝΑΙ 1969
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β¶
Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΣ ΤΗΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

Ι. Ο σκοπός της Ποιμαντικής των φυλακισμένων.
Σκοπός της Ποιμαντικής του εν φυλακή ανθρώπου, ως και παντός ανθρώπου είναι αφ’ ενός μεν η καθοδήγησις και οικοδομή αυτού εις την κατά Χριστόν ζωήν, αφ’ ετέρου δε η παρηγορία και ενίσχυσις αυτού προς ανακούφισιν εκ των ψυχικών και σωματικών πόνων και στερήσεων[01].
α) Η οικοδομή εις την κατά Χριστόν ζωήν.
Εκάστη ψυχή είναι κεκλημένη υπό του Θεού εις ένωσιν μετά του Νυμφίου Χριστού εν τω σώματι Αυτού, τη Εκκλησία. Αλλ’ επειδή την ένωσιν ταύτην εμποδίζει η υποδούλωσις της ψυχής εις την αμαρτίαν, ήτις επαναλαμβανομένη και σταθεροποιουμένη καθίσταται εις τον άνθρωπον έξις και δευτέρα φύσις, ήτοι «πάθος»[02], προέχει η κάθαρσις από των παθών, δια ν’ ακολουθήση η αύξησις αύτης εις Χριστόν[03]. Τα πάθη προσκολλώντα τον άνθρωπον δι’ όλων αυτού των δυνάμεων (νοητικών, βουλητικών και συναισθηματικών) εις την σάρκα και την ύλην σκοτίζουν τον νουν και τον εμποδίζουν να οδηγήση τον άνθρωπον εις την εσωτερικήν ενότητα, διά της ενώσεως με τον Θεόν και της αγάπης προς τους άλλους ανθρώπους[04]. Ως δε διδάσκει σοφώς και ο Μ. Βασίλειος «αρχή προς την ανάληψιν των καλών, η αναχώρησις των κακών»[05], ήτοι η θεραπευτική αγωγή δέον να άρχηται διά της εκριζώσεως των κακών έξεων, δια να επακολουθήση «η ενίσχυσις των εμφύτων προς το αγαθόν τάσεων του ανθρώπου»[06].

Οἱ αἰσθήσεις καί ἡ πνευματική ζωή

Τη βοήθεια του Θεού πρέπει να τη ζητάει ο χριστιανός, χωρίς ν’ αμφιβάλλει. Να έχει εμπιστοσύνη στην πρόνοια και αγάπη του Θεού. 
Ο άγιος Νικόδημος, χρησιμοποιώντας την παραβολή του καλού ποιμένα, μιλάει για τον Ποιμένα Χριστό και για την αγάπη του προς τα πρόβατά του. Λέει συγκεκριμένα: «Πώς είναι δυνατό ο καλός Ποιμένας μας, ο οποίος έτρεχε τριάντα χρόνια ζητώντας το χαμένο πρόβατο, με τόσες δυνατές φωνές που βράχνιασε ο λάρυγγάς του, ο οποίος περπάτησε τόσο κοπιαστικό και ακανθώδη δρόμο, ο οποίος έχυσε το αίμα του κι έδωσε τη ζωή του, πώς είναι δυνατό τώρα που το πρόβατο τον ακολουθεί, φωνάζει και παρακαλεί, να μη γυρίσει σ’ αυτό τα μάτια του; Πώς μπορεί να μην το ακούσει και να μην το βάλει στους θείους ώμους του, κάνοντας γιορτή με όλους τους αγγέλους του ουρανού;». 

Τίμια Λείψανα: Γιατί τά προσκυνοῦμε; Ἀφιερωμένο στούς αἱρετικούς!

Μια από τις πλέον ευλαβείς συνήθειες των πιστών είναι να προσκυνούν τα λείψανα των Αγίων της Εκκλησίας μας. Έχετε, ωστόσο, αναρωτηθεί ποτέ, γιατί προσκυνούμε τα τίμια Λείψανα;

Η συνήθεια του να προσκυνούμε τα τίμια λείψανα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το γεγονός ότι πιστεύουμε πως το σώμα του ανθρώπου, που προσλαμβάνεται στην Εκκλησία, γίνεται δοχείο της άκτιστης θείας ενέργειας, Χριστοφόρο και Πνευματοφόρο.
«Ουκ οίδατε ότι τα σώματα υμών μέλη Χριστού εστίν;.. ή ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος εστίν, ου έχετε από Θεού, και ουκ έστε εαυτών;. δοξάσατε τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω πνεύματι υμών, άτινα εστι του Θεού» (Α’ Κορ. στ’ 15-20), «Αυτός δε ο Θεός της ειρήνης αγιάσαι υμάς ολοτελείς, και ολόκληρον υμών το πνεύμα και η ψυχή και το σώμα αμέμπτως εν τη παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού τηρηθείη. Πιστός ο κάλων υμάς, ος και ποιήσει» (Α’ Θεσ. ε’ 23-24)…

Ὁ ἄνθρωπος πού βρίζει, τόν ἑαυτό του βρίζει, καί αὐτός πού συκοφαντεῖ τόν πλησίον του, τόν ἑαυτό του συκοφαντεῖ καί φανερώνει μ' αὐτό τόν τρόπο τήν ρυπαρότητα καί τήν ἀκαθαρσία τῆς ψυχῆς του. Αὐτός πού βρίζει, μιαίνει τόν ἑαυτό του καί ὄχι ἐκεῖνον πού βρίζει.


Aν το στόμα μας, με το οποίο λαμβάνουμε το Άχραντο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του Χριστού, ανοίγει για να λέμε διάφορες βρισιές και αισχρολογίες, αυτό μας κάνει ακάθαρτους.

Ο άνθρωπος που βρίζει, τον εαυτό του βρίζει, και αυτός που συκοφαντεί τον πλησίον του, τον εαυτό του συκοφαντεί και φανερώνει μ' αυτό τον τρόπο την ρυπαρότητα και την ακαθαρσία της ψυχής του. Αυτός που βρίζει, μιαίνει τον εαυτό του και όχι εκείνον που βρίζει.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 22 Αὐγούστου


Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 22 Αὐγούστου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας

Νὰ περνᾶς τὴ ζωή σου ἐδῶ ἔτσι, ὥστε κάθε στιγμὴ νὰ εἶσαι ἕτοιμος νὰ τὴν ἀφήσεις. Ποτέ σου νὰ μὴν ἐπιτρέψεις οἱ ἀπολαύσεις νὰ σὲ κάνουν νὰ ξεχάσεις τὸν ἑαυτό σου καὶ τὸ Θεό.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible