Ὁ χριστιανὸς πρέπει νὰ εἶναι πάντα πρόθυμος νὰ ἀκολουθήσει τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ, ὑπερπηδώντας τὰ διάφορα ἐμπόδια. Νὰ ἔχει καὶ ταπείνωση. Διαφορετικὰ ὑπάρχει ὁ κίνδυνος νὰ ὑπερηφανευθεῖ.
Ὁ Γέροντας συμβούλευε σχετικά:
«Γιὰ ὅ,τι εἶσαι, ὅ,τι ἔχεις καὶ ὅ,τι ἐπιτυγχάνεις, νὰ εὐχαριστεῖς τὸν Θεό. Εὐχαριστῶντας τὸν Θεό, θὰ συνειδητοποιεῖς ὅτι δὲν εἶναι δικά σου κατορθώματα, ἀλλὰ δῶρα Του, καὶ θὰ ταπεινώνεσαι» (σελ. 43).
«Γιὰ ὅ,τι εἶσαι, ὅ,τι ἔχεις καὶ ὅ,τι ἐπιτυγχάνεις, νὰ εὐχαριστεῖς τὸν Θεό. Εὐχαριστῶντας τὸν Θεό, θὰ συνειδητοποιεῖς ὅτι δὲν εἶναι δικά σου κατορθώματα, ἀλλὰ δῶρα Του, καὶ θὰ ταπεινώνεσαι» (σελ. 43).
«Μαρτυρίες Προσκυνητῶν. Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης (1924–1994)» Β´ τόμος.
https://paraklisi.blogspot.gr/2017/06/blog-post_715.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου