ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Ουχί οι λόγοι μου ώσπερ πυρ, λέγει Κύριος και ως πέλυξ κόπτων πέτρα;
(ΙΕΡ, 23.19)
Ναι Κύριε, πράγματι ο λόγος Σου είναι σαν τη φωτιά• σαν τη φωτιά πού θάλπει τούς δικαίους και καταφλέγει τούς αδίκους.
Πράγματι ο λόγος Σου είναι σαν πέλεκυς, πού από τη μια πλευρά μαλακώνει την σκληρή σαν πέτρα καρδιά τού μετανοούντος αμαρτωλού και από την άλλη συντρίβει την σκληρή καρδιά του αμετανόητου αμαρτωλού.
Ουχι η καρδία ημών καιομένη ην εν ήμιν, ως ελάλει ημίν εν τη οδώ καί ως διήνοιγεν ημίν τας γραφάς; (Λουκ. 24, 32).
Αυτό είπαν μεταξύ τους οι μαθητές του Αναστάντος Κυρίου, αφού είχαν συνομιλήσει με τον Αναστάντα Κύριο. Όταν η καρδιά ενός ανθρώπου ορθοφρονεί, φλέγεται από τον λόγο του Κυρίου και τότε λιώνει από την γλυκύτητα και πλατύνετε από την αγάπη Του. Όταν όμως η καρδιά ενός ανθρώπου δεν είναι σώα και ορθοφρονούσα, αλλά έχει σκληρυνθεί από την αμαρτία, τότε γίνεται αδιαπέραστη από τον λόγο του Θεού και σκληραίνει ακόμη περισσότερο. Και εσκληρύνθη η καρδία Φαραώ (’Έξοδ. 8, 15).
Μάταια οχυρώνονται οι αμαρτωλοί στα οχυρά τους από πέτρα, στα οχυρά τους από σίδερο, στα οχυρά τους από ασήμι και χρυσό, απορρίπτοντας τα όπλα της δικαιοσύνης του Θεού!
Ο λόγος του Θεού κατέρχεται ωσάν ισχυρός και ακατανίκητος πέλεκυς, όταν προφέρει την κρίση Του πάνω στα πέτρινα αυτά φρούρια, στα όποια οχυρώνονται οι αμαρτωλοί.
Μάταια ο άπιστος επενδύει τον οίκο του με πιο σκληρή -τάχα απόρθητη- οχύρωση και μάταια ο κρατικός άρχοντας ενισχύει το κράτος, πού σκληραίνει με την ρέουσα κοσμική γνώση, αντί να ισχυροποιείται πραγματικά με την ελπίδα στον ζωντανό Θεό! Ό λόγος του Θεού πίπτει ώσάν πέλεκυς πάνω σε όλα όσα οικοδομήθηκαν μάταια, δηλαδή χωρίς τον Θεό ή εναντίον του Θεού - ορθοτομεί ως ένας πανίσχυρος και ακαταγώνιστος πέλεκυς.
’Ώ! αδελφοί μου, ας μην εμπιστευόμαστε τα δικά μας φθαρτά κτίσματα από πέτρα, μάρμαρο, χρυσό, ασήμι ή τα άθεα πέτρινα είδωλα των ατομικών μας διαλογισμών. Όλα τούτα, ενώπιον της δυνάμεως του Θεού, είναι πιο αδύναμα και από την σκόνη πού τη, σαρώνει η πνοή του ανέμου.
Παντοδύναμε Κύριε, βοήθησέ μας να δεχθούμε τον λόγο Σου ώστε, επί τω ρήματί Σου, να οικοδομούμε τη ζωή μας, τόσο στον κόσμο τούτο όσο και στον επόμενο.
Σοί πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου